De omgeving van het centrum‎ > ‎

De vroegere spoorlijn

Overal in de streek vinden we overbruggingen die herinneren aan de spoorlijn die door de streek liep. Vooral de grote brug over de Semois, in onze tijd al eens ten onrechte "De Romeinse brug" genoemd, spreekt daarbij tot de verbeelding.
 
Behalve voor strategische doeleinden is de spoorlijn (economisch) nooit echt belangrijk geweest. Wel spreekt  ook Top Vakantie (strikt genomen het AEP), een woordje mee in de geschiedenis van deze spoorlijn.
 
 
 
Door op de foto te klikken, krijg je een groter beeld.
2x klikken levert een nog groter beeld op
 
De spoorlijn werd aangelegd tussen 1902 en 1914. In augustus 1914 werd de spoorlijn als militaire lijn in dienst genomen door de Duitse bezetter. Pas na de Eerste Wereldoorlog, in 1919, werd de spoorlijn in gebruik genomen voor het reizigersverkeer.
 
Voor de aanleg van de spoorlijn werden een massa buitenlandse arbeiders aangeworven: Italianen, Nederlanders, Zwitsers, Duitsers en ook Vlamingen zorgden er voor een ware Toren van Babel. Ook verschenen er langs de werf overal kantines en drankgelegenheden die samen voor het nodige vertier en plezier zorgden. Voor de muzikale noot zorgden piano's en accordeons, doch meer dan eens gebeurde het dat in dit harde wereldje de muziek overstemd werden door bedronken arbeiders die een robbertje aan het vechten waren.
 
Ondanks dit alles was de spoorlijn geen lang leven beschoren want reeds in 1957 werd een eind gemaakt aan de regelmatige reizigerstreindienst terwijl in 1959 een eind werd gemaakt aan de regelmatige goederentreindienst. Tot dan had de spoorweglijn vooral zijn betekenis in de wintermaanden. De wegen waren dan immers ondergesneeuwd en ongeschikt voor de voor de streek belangrijk leisteen-transporten.
 
 
Eigenlijk was de spoorlijn reeds in 1945 (nadat ze zwaar gehavend de laatste oorlogsjaren meemaakte) gedoemd om te verdwijnen maar door politieke touwtrekkerij waarbij een minister uit de streek een stevig woordje meepraatte, bleef de spoorlijn nog een tiental jaren in dienst.
 
Nochtans werden er na 1957 in de zomermaanden nog enkele keren per jaar reizigerstreinen op de sporen gezet om telkens zo'n 250 kinderen naar "Prince de Liège" te brengen. Belangrijk daarbij is dat  er, nadat de activiteiten van het AEP zich hadden verlegd tot het organiseren van "vakantiekolonies", er heel wat spoorwegkinderen op vakantie kwamen.
 
Een laatste trein met vakantiegangers kwam aan in 1969, waarna in juli 1972 werd begonnen met het uitbreken van de sporen.
 
Momenteel is de nog intact gebleven spoorwegbedding een interessant wandelpad waarbij de kleine en de grote tunnel, evenals de brug over de Semois (door de kinderen al eens ten onrechte de "Romeinse brug" genoemd een grote aantrekkingskracht uitoefden op de kinderen. De kleine tunnel werd een periode gebruikt voor het huisvesten van vleermuizen en aldus afgesloten voor het publiek, maar nu blijkt die kleine tunnel opnieuw toegankelijk voor het publiek.
 
Anderzijds was omstreeks 1978 die "Romeinse brug" zwaar in verval en niet meer toegankelijk, maar nadien werd deze brug gerestaureerd waardoor ze opnieuw toegankelijk waren voor voetgangers. Maar ondertussen heeft de tand des tijds die zogenaamde "Romeine brug" opnieuw zwaar gehavend.
 
Nog enkele cijfergegevens:
De spoorlijn was 28 km lang. De zogenaamde "Romeinse brug" werd in minder dan 4 jaar gebouwd en is 150 meter lang en 38 meter hoog. En ook al heb ik ze niet zelf geteld, maar naar verluidt werden er daarvoor in totaal 9 miljoen bakstenen gebruikt.
 
De voormalige spoorlijn gereconstruceerd met Google Earth
Een deel van de voormalige spoorlijn Bertrix -Herbeumont - Muno evenals een deel van de nog in dienst zijnde spoorlijn Bertrix - Florenville werd gereconstrueerd met Google Earth. Een fotoafdruk daarvan vind je bovenaan deze bladzijde. Voor het bekijken van de dynamische reconstructie moet je wel eerst het programma Google Earth op je harde schijf hebben geïnstalleerd. Dat programmatje kan bij middel van deze link gratis worden gedownload.
 
 
 
 
Bron:
Deze teksten berust hoofdzakelijk op vertalingen uit het frans van fragmenten uit de monografie "Herbeumont, Village d'Ardenne", tome I en II. Begin de jaren 80 verschenen er van deze monografie 3 delen waarvan ik voor mijzelf de eerste twee delen heb aangeschaft. Helaas hebben wegens een vochtige kelder deze delen de tand des tijds niet overleefd. Wie zou weten hoe ik opnieuw aan exemplaren van deze monografie, of kopieën ervan, zou geraken, mag mij dat altijd meedelen.
 
Andere websites over de spoorlijn:
Blijkbaar ben ik niet de enige die een zekere fascinatie voor deze voormalige spoorlijn aan dag legt. Zo zijn er b.v. de volgende twee websites waar zeer veel dieper op deze voormalige spoorlijn en haar geschiedenis wordt ingegaan:
 
 
en
 

Met dank trouwens aan Wim van Sprundel voor het mij bezorgen van deze tweede link.
 
Nico Callens

 
PS: Foto's dienen nog aan deze pagina toegevoegd te worden.