"40 jaar is een hele tijd om nog te herinneren, maar die vakanties in Herbeumont  hebben zo'n indruk op mij gemaakt dat er toch wel één en ander is blijven hangen. Het zijn allemaal wat losse herinneringen en  ik ben uiteraard niet 100 % zeker dat alles klopt, maar misschien kunnen die paar anderen die de "Master" ooit meemaakten mijn aanvullen of corrigeren.

We vertrokken allen  in Brussel "Leopold" met een speciale trein met enkel AEP- vakantiegangertjes (  de meisjes naar Haltinne, de jongens naar Herbeumont) ; in 1968 ( misschien ook nog de volgende jaren)  reed de trein nog tot in het station van Herbeumont, ik zie nog de mooie dreef  voor me die naar het station liep. ( De dreef is er nog , Avenue René Demarteau, maar het station is gesloopt) . De bagage werd naar de kampplaats gebracht en wij konden te voet van het station de berg op tot aan de kampplaats.

We werden ingedeeld in een aantal groepen (blokken genoemd ?), iedere groep/blok kreeg een dieren-naam : Wolven, Vossen, Uilen ... er waren ook twee Franstalige blokken , de Sangliers en de "Cerfs"? De blokken waren nog eens opgedeeld in vendels die een leider ( monitor) toegewezen kregen.

Dagindeling

Opstaan, wassen, plassen ontbijt in de refter... Daarna opruimen van "de blok", de slaapzaal dus. Bedden  opmaken volgens de regels der kunst, uitvegen van de slaapzaal en valiezenkot  opruimen...

Af en toe kwam de Master of zijn assistent inspecteren: ... iedereen in "geef acht"  voor zijn bed.

Ergens in de voormiddag ( ± 10 uur?) was er de vlaggengroet; iedereen opgesteld rond het plein, de "master" en zijn assistenten  bij de mast met de tricolor, iedereen de wijs-en middenvinger horizontaal gestrekt tegen de borst terwijl de vlag gehesen werd. De master deed zijn zegje over probleempjes of activiteiten. Het ging er dus vrij militaristisch aan toe.

Daarna waren er tot de middag activiteiten per vendel; bv. leren sjorren, sluipspel aan de piramide-toren, ...

Er was ook een vorm van competitie  tussen de blokken en vendels; hoe het juist werkte weet ik niet meer...

Na de middag waren er activiteiten per blok: 

 (nvdr: meer dan waarschijnlijk wordt met dat zijriviertje van de Semois de "Antrogne" bedoeld.

Er waren ook al enkele kano's ter beschikking: één of twee keer per maand was er kano-varen. Soms was er ook een dorpsspel.

Het kasteel werd ook wel eens bezocht, maar meer dan een "hoge" muur  met zicht op de Semois was er niet toen niet te zien, alles was overgroeit.

Ooit gingen we wandelen op de oude spoorweg; de sporen lagen er nog en we stapten in het donker (zonder zaklampen) door de tunnel van Conques ("de grote tunnel"), van dwars-ligger naar dwarsligger.

Enkele keren was er activiteit voor heel het kamp waaronder o.a. een wandeling/dagtocht naar Roché du Chat of naar les (Etangs Des) Epioux

Er was ook eens soort "kermisdag?" : één van de blokken werd dan omgetoverd tot spook-huis. Alles werd verduisterd en er werd een circuit gemaakt waar men doorheen moest kruipen.

Halfweg de maand was er een bezoekdag voor de ouders en familie. 

's Avonds na het eten waren er estafette-spelen op het basketbalplein; de blokken tegen elkaar. Na de de spelen volgde ergens nog een avondgebed en het alom gekende avondlied: "...O heer d'avond is neergekomen..."

Het waren toen ook de topjaren van Merckx in de tour; de stand werd mooi bijgehouden op een bord aan/in de refter. Ooit kregen we het bezoek van Serge Reding (Olympisch kampioen gewichtheffen, zilver in Mexico 1968). Iedereen kon hem een hand gaan geven in de refter en kreeg een kaartje mee met zijn handtekening erop:

Af en toe mochten we eens langs bij de master in zijn chalet; daar konden we wat snoepgoed kopen, een Mars of een Milky-Way (ik dacht dat de master het zakgeld bijhield en ieder had er dan ook zijn steekkaart met zijn aankopen).

De master had ook zo'n paar spreuken: "Keep on smiling fighting well" of zoiets  was er één van , ik denk zelfs dat ze op een bord stonden aan de chalet.

De week werd afgesloten met een groot kampvuur op zaterdagavond; er werden dan sketches gebracht en gezonden; onder andere het liedje van Will Tura;  Suzy kreeg voor haar verjaardag een transitor-radio.

Op zondag konden  we (verplicht?) naar de mis in de houten kapel; bij regenweer waren er gezelschapspelen ergens in een zaal in de omgeving van de kapel, daar leerde ik Stratego spelen. Er was ook een sjoelbak en een tapbiljart.

Ondanks het strenge (militaristische) regime hebben we er ons toch heel goed geamuseerd, anders zou ik er nooit drie jaar na elkaar geweest zijn.

Ik zal ook nog een poging doen om iemand te contacteren die er ook ooit was onder de Master, vermoedelijk in '66 of '67; misschien heeft hij ook nog foto's of herinneringen."