Het tweede gezinsweekend :Ondanks regen en spelbrekende volgelingen van Sint-Hubertus: Opnieuw een geslaagd  gezinsweekend   Het tweede gezinsweekend werd weliswaar gekenmerkt door een beperkter deelnemersveld dan het vorige gezinsweekend, maar los van de financiële consequenties die dat heeft gehad, dient toch te worden vastgesteld dat de sfeer er daarom niet minder om was. De contacten waren dan ook intenser dan ooit. Waar het vorig jaar verzamelen was geblazen vanaf 10 uur, werd voor dit jaar het tijdstip van de afspraak verschoven naar 11 uur. Herbeumont is nu eenmaal niet bij de deur en een beetje meer marge om zich naar het punt van de afspraak te begeven, was meer dan welkom. Een in de prijs begrepen aperitiefje ging daarbij de spaghettimaaltijd vooraf en meteen werden de eerste ervaringen uitgewisseld. Daarna was er volop detijd om uit te pakken. Om 14.30 uur werd er verzamelen geblazen voor de namiddagwandeling. Daarvoor werd oorspronkelijk gedacht aan een bezoek aan de kraaienrots (een uitzichtpunt dat maar door weinigen is gekend), maar gelet op het feit dat de volgelingen van Sint-Hubertus overal bordjes met ‘Verboden doorgang’ hadden geplaatst, dienden deze plannen toch wel enigszins bijgestuurd te worden. Uiteindelijk werd van bijna ter hoogte van de kleine tunnel de vroegere spoorwegbedding afgewandeld in de richting van het vroegere stationnetje van Herbeumont. Vandaar ging het richting dorp om de wandeling af te sluiten met een dronk in ‘L’Escaille’. Na het opnieuw verzorgde avondmaal werd de avond afgesloten met het bekijken van dia’s over lang vervlogen tijden.  Tweede dag Waar het de eerste dag overtrokken was, maar wel droog bleef, hadden de weergoden op zondag minder medelijden met ons. Maar omdat Herbeumontezen uit het goede hut blijken gesneden te zijn, was dat geen beletsel om toch naar de ‘Romeinse brug’ en de grote tunnel te treken. De persoonlijke wagen mocht ons dan nog zo dicht mogelijk bij deze doelwitten brengen, een en ander belette niet dat we gedurende de resterende honderden meters flink uitgeregend werden.  Het weerzien van de grote tunnel had toch wel iets emotioneels. Waar in eerste instantie werd vermoed dat deze relikwie uit ons verleden was was opgedikt door onze kinderlijke en jeugdige fantasie van destijds, diende achteraf te worden toegegeven dat een bezoekje aan deze tunnel een nog altijd even sensationele ervaring opleverde. En meteen wisten partners en kinderen het waarover hun man/vrouw/pa/ma het hadden toen dit bouwwerkje ter sprake kwam bij het ophalen van herinneringen. Helaas was er onvoldoende tijd om de volledige tunnen te doorlopen, maar misschien lukt het nog wel een andere keer. Na het middagmaal werd er ingepakt en werd het weekend afgesloten met een babbel tussen pot en pint in ‘La Renaissance’. Het was opnieuw een kort maar intens en geslaagd weekend.  Nico November 2000 Mocht je informatie, documentatie of suggesties hebben om aan deze pagina toe te voegen, laat dan zeker niet na deze informatie naar de redactie van deze website te sturen. Waarvoor trouwens mijn dank bij voorbaat. |
Over dit project‎ > ‎